PPK (Pracownicze Plany Kapitałowe) inaczej system długoterminowego oszczędzania pieniędzy na przyszłość dla osób zatrudnionych.
Jest to ustawa, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 roku.
W dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika musi on złożyć jedną z dwóch deklaracji: wniosek o dokonywanie wpłat do PPK lub wniosek o rezygnację z PPK. Z tego programu mogą skorzystać osoby, które mają ukończone 18 lat, którzy pracują na umowie o pracę oraz są od nich odprowadzane składki emerytalno-rentowe.
Jeśli zatrudniasz przynajmniej jedną osobę, twoim obowiązkiem jest zawarcie dwóch umów:
- Umowa o zarządzanie PPK – zawierana pomiędzy przedsiębiorcą, a wybraną instytucją finansową, termin zawarcia umowy – najpóźniej do 10 dnia miesiąca, po miesiącu, w którym upłynął 3 miesięczny okres zatrudnienia osoby, powinna być również zawarta nie później niż 10 dni roboczych przed zawarciem umowy o prowadzenie PPK,
- Umowa o prowadzenie PPK – zawierana przez pracodawcę w imieniu i na rzecz wszystkich osób, zatrudnionych w firmie co najmniej 3 miesiące.
Art. 12 ust. 1 ustawy o PPK podmiot zatrudniający ma możliwość zmiany instytucji finansowej, z którą została zawarta umowa o zarządzanie PPK, przy czym wypowiedzenie umowy o zarządzanie PPK jest możliwe po zawarciu nowej umowy z inną instytucją finansową.
Istnieją wyjątki, kiedy pracodawca nie musi zawierać umowy o zarządzanie PPK:
- Mikroprzedsiębiorca – w sytuacji, gdy wszystkie osoby zatrudnione złożą deklarację o rezygnację z dokonywania wpłat do PPK,
- Przedsiębiorca, prowadzący PPE (Pracownicze Programy Emerytalne), jeśli przystąpiło do niego 25% pracowników oraz wpłaca składki w wysokości co najmniej 3,5%, ale jeśli składki nie były wpłacane ponad 90 dni, umowa o PPK jest obowiązkowa.
Wpłaty do PPK możemy podzielić na wpłaty podstawowe oraz dodatkowe w proporcji pracownik i pracodawca.
Art. 26. Ustawy o pracowniczych planach kapitałowych
1. Wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia.
2. Podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia.
Art. 27. Ustawy o pracowniczych planach kapitałowych
1. Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK może wynosić mniej niż 2% wynagrodzenia, ale nie mniej niż 0,5% wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia. 3. Uczestnik PPK może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia.
Ustawa zapewnia minimalne wpłaty, z uwzględnieniem, że jest możliwość zwiększenia kwot. Jest to korzystna możliwość dla osób, które chcą więcej zaoszczędzić na przyszłość.
Obowiązkiem pracodawcy jest zaproponowanie przystąpienia do PPK, każdemu pracownikowi w wieku od 18 do 55 roku.
Od 1 stycznia 2021 roku zleceniobiorcy mają możliwość przystąpienia do PPK.
Ustawa o PPK używa terminu ,,Podmiot zatrudniający”, co nie tylko oznacza pracodawcę, zatrudniającego pracowników, ale również zleceniodawcę – zatrudniającego zleceniobiorców.
W przypadku zleceniobiorców – studentów, PPK ich nie obejmuje, ponieważ nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu zlecenia.
To po stronie zleceniodawcy leży obowiązek, aby poinformować zleceniobiorców o możliwości przystąpienia do PPK, pod warunkiem, że są odprowadzane za niego odpowiednie składki. Dodatkowo, zleceniobiorca musi być zatrudniony co najmniej 3 miesiące, aby pracodawca mógł zawrzeć w jego imieniu umowę o PPK.
W sytuacji, gdy podmiot zatrudniający zatrudnia zleceniobiorców sezonowo, np.: na dwa miesiące, ale regularnie, może powstać obowiązek zapisania osoby do PPK.
Wstąpić do PPK może wstąpić osoba na umowie zlecenie, gdy są za nią odprowadzane obowiązkowe składki na ubezpieczenie emerytalne oraz rentowne, w sytuacji, gdy jest to student i jedyne składki jakie mogą być za niego odprowadzane to składki na ubezpieczenia, ale dobrowolne – nie może przystąpić on do PPK.
W sytuacji, gdy żaden ze zleceniobiorców nie będzie chciał przystąpić do PPK, wówczas Zleceniodawca nie ma obowiązku zawierania umowy o prowadzenie PPK, natomiast jeśli przynajmniej jedna osoba będzie chciała przystąpić do PPK, Zleceniodawca będzie musiał zawrzeć umowę o prowadzenie PPK.
Podsumowanie
Kluczowe jest trzymanie się odpowiednich terminów, odnośnie podpisywania wyżej wymienionych umów, nieterminowe zawarcie umowy o prowadzenie PPK może być przyczyną nałożenia kary grzywny, która wynosi od 1 000 zł do 1 000 000 zł, natomiast kara grzywny w przypadku umowy o zarządzanie PPK może być w wysokości 1,5% funduszu wynagrodzeń u danego podmiotu zatrudniającego.
Z PPK można zrezygnować w każdej chwili.
Zobacz inne nasze artykuły: KLIKNIJ TUTAJ